Conservator Verzetsmuseum: ‘Verzetsmensen willen zelf geen held genoemd worden’

“Eigenlijk spraken we in het museum altijd al van verzetsmensen en niet van verzetshelden”, zegt Metz. “Dat komt heel sterk voort uit de verzetsmensen zelf.”  

Het museum is opgericht door oud-verzetsmensen. “Zeker in het begin zijn die nauw betrokken geweest”, zegt Metz. “En onze directeur heeft veel van hen ook gekend. Zij hadden zelf eigenlijk vrijwel altijd nogal een hekel aan de term held.”

Iets onfeilbaars

Ze vindt het wel belangrijk om de verhalen over de heldhaftige daden die verzetsmensen in de oorlog hebben verricht te blijven vertellen. Want dat ze soms met gevaar voor eigen leven moedige dingen hebben gedaan staat buiten kijf. 

“Dat is bijzonder en zo zetten wij het ook neer. Maar we willen ze vooral als mensen portretteren”, zegt Metz. “Want het idee van een held heeft iets onfeilbaars. Het staat verder af van de mensen, denken wij.”  

Gewoon verhalen vertellen

Een heldenstatus toekennen aan mensen kan de breedte van het verhaal in de weg zitten, denkt ze. “En de realiteit van hoe ingewikkeld het was om te kiezen voor het verzet.”

Veel mensen zien een held als iets wat boven de mens staat, bovenaards bijna, ziet Metz. “Door iemand een held te noemen zet je iemand toch op een voetstuk en suggereer je dat dat een soort onderdeel is van het wezen van een persoon. Ik denk dat helden niet bestaan. Wij vertellen gewoon de verhalen en laten daar de positieve en minder positieve kanten van zien.”