Judy wilde een einde maken aan haar leven: 'Ik ben het kleine lichtpuntje blijven volgen'

"Ik ben klein, dus noemden ze me dwerg, kabouter of smurf", vertelt ze in het EO-programma Crux. "Als ik door de gang liep, draaide iemand zich expres om met een rugtas waardoor deze tegen me aanbotste en ik tegen de muur aankwam. Dat deed pijn. Niet fysiek, maar ook mentaal. Ik hoorde er niet bij, ik voelde me niet waardevol. Ik kan me nog goed herinneren dat ik gewoon elke dag met pijn en verdriet naar school ging, en dacht van 'waarom?'."

In het programma is te zien hoe ze terugkeert naar haar oude school. "Als ik me inbeeld dat ik weer naar die school toe ga, voel ik angst", vertelt ze vooraf. "Dat is erin gesleten in al die dagen dat ik naar school ging."

Naast angst roept dat ook andere gevoelens op: "Ik merk dat er nu vooral veel boosheid naar boven komt. Ik heb het docenten verteld en zij deden niks. Het was niet genoeg, niet wat ik nodig had." Ook bij haar ouders kon ze niet terecht. "Mijn moeder had een burn-out en mijn vader was depressief en ook fysiek ziek, die hadden wel genoeg, daar hoefde ik niet bij."

Op de reling
Toen de coronatijd aanbrak en haar dansles als enige lichtpuntje ook wegviel, namen de suïcidale gedachten de overhand. "Ik ben meerdere keren op de plek geweest die ik had uitgekozen. Ik zie die brug, ik zie mezelf staan van een afstand. Ik kan niet huilen, ik ben zo intens verdrietig van binnen dat ik niet meer kan huilen. Dat er zoveel verdriet zit in je hoofd dat het er niet meer uit kan, omdat het helemaal vol zit."

"Ik ben nooit over het hek gestapt, wel op de reling", vertelt ze. "Ik weet wel dat als ik er stond, er iets in mij was dat hoopte dat iemand me aan zou tikken en zou zeggen: 'Hé ben je oké?'." Judy haalde steun uit haar geloof en nog steeds bidt ze voor de mensen die haar fout hebben gedaan. Dit doet ze met behulp van een hand. Elke vinger staat ergens voor. "Je mag ook voor jezelf bidden. Dat is je pink, de kleinste vinger."

Wat zou ze willen zeggen tegen mensen met suïcidale gedachten? "Iedereen is anders, dus ik kan je niet vertellen wanneer of hoe of op welke manier het beter wordt. Maar blijf zoeken, want het is het waard. Ik heb zoveel moois mogen meemaken, wat ik nooit heb durven dromen. Omdat ik ben blijven zoeken en dat kleine lichtpuntje ben blijven volgen."

113
Heb je vragen over zelfdoding of wil je praten over zelfmoordgedachten? Dat kan anoniem via de chat op www.113.nl of bel 113 (gebruikelijke telefoonkosten) of 0800-0113 (gratis).

Het verhaal van Judy is zaterdag 10 september te zien in het EO-programma Crux. De uitzending 'Zelfdoding is niet het einde' is om 19:25 te zien op NPO2.