'Mijn ouders in huis nemen kan ik er niet bij hebben': mantelzorger Margreet van der Voort ervaart nu al veel druk

17 mei 2023 · Leestijd 3 min

De vergrijzing neemt toe en de zorg schaalt af. Als mantelzorger ligt de zorg voor Margreets ouders én broer op haar schouders. Ze denkt er niet aan om haar ouders in huis te nemen. “Ben zelf ook nog iemand.”

Ze stond met haar moeder in het ziekenhuis toen ze te horen kreeg dat haar moeder geen zorg meer kreeg. Aan Margreet de taak om 3 extra dagen zorg voor haar moeder op zich te nemen. Dat weigerde ze. “Ik spatte echt in duizend stukken uiteen.”

‘Niet dat ik niet van je hou’

Margreet was al mantelzorger van haar vader én broer toen de arts haar vroeg om ook voor haar moeder te zorgen. “Ik heb het mijn moeder proberen uit te leggen: 'Mam, wat ik nu ga doen, dat gaat niet over jou en mij. Dat gaat over dat we hulp nodig hebben en dat we die niet krijgen. Dus ik zeg niet dat ik niet van je hou, ik zeg alleen dat ik dit nu niet kan.'”

De zorg voor haar naasten valt haar zwaar. “De mentale druk die op mij rust vind ik af en toe echt onmenselijk. Dat je verantwoordelijk bent voor het welzijn van mensen die je zo lief zijn: dat is de druk van 24 uur per dag aanstaan of alles wel goed gaat, of alles geregeld is, of het goed met ze gaat.”

“De balans begint wel een beetje door te slaan. Zeker op het moment dat je minder moet gaan werken, ik ben ook m’n baan kwijtgeraakt. Je kan niet meer met vakantie. Niet zozeer vanuit financieel aspect, maar omdat je altijd paraat moet staan. Er is altijd iets aan de hand.”

24 uur verantwoordelijk

Mensen reageren vol verbazing en onbegrip. Toch blijft Margreet achter haar besluit staan en denkt ze er niet aan haar ouders in huis te nemen. “Hoeveel ik ook van m’n moeder hou, met de mentale druk en de gedachte dat je dan 24 uur verantwoordelijk bent voor de zorg, daar heb ik moeite mee”, zegt ze.

Op de website Mantelzorgelijk.nl die Margreet beheert, vindt ze steun bij mensen die zich in soortgelijke situaties bevinden. “Men kan hier de taboes bespreken. Bijvoorbeeld hier zegt iemand: ik ben het zat om iedere nacht rond te lopen, ik zal opgelucht zijn als mijn vrouw in het verpleeghuis zit. Dat kun je hier zeggen. Want wij snappen dat dat niet betekent dat hij niet van zijn vrouw houdt. Dat zegt hij niet. Hij is moe. En hij wil even steun hebben.”

“De discussie gaat niet om of ik wel of niet voor mijn moeder wil zorgen. Het gaat erom hoe je tot dat punt bent gekomen, waarom je zoiets moet gaan doen. Je moet eigenlijk afdwingen om te zeggen dat je het gewoon even niet meer kan”, vertelt Margreet. “En ik zal ze nooit laten stikken, dat moet niet de vertaling zijn van het verhaal, maar ik ben zelf ook nog iemand.”

Zijn we verplicht onze ouders in huis te nemen? Die vraag staat woensdag 17 mei centraal in Dit is de Kwestie (EO), om 22:17 op NPO 2. Na afloop is de uitzending terug te zien op NPO Start.

Wat vind jij van dit standpunt?

Kies één van de opties en bekijk hoe de meningen over dit artikel verdeeld zijn.

Misschien vind je dit artikel een goed verhaal of misschien vind je de mening toch wat kort door de bocht. Je kan dan op de knop drukken die wat jou betreft de mening in het artikel het best omschrijft. Nadat je je mening gegeven hebt door op één van de knoppen te klikken, zie je meteen hoe andere bezoekers het artikel beoordelen - en dat kan nog best verrassend zijn!