Waarom visser Jan de Boer noodgedwongen moet stoppen met vissen

Al langer gaat het niet goed met de Urker vissers, die al decennialang hun brood verdienen op zee. De hoge dieselprijzen geven nu de nekslag. Ook visser Jan de Boer doet zijn kotter noodgedwongen van de hand. “We droegen er meer geld achteraan, dan dat we eraan verdienden.”
De Urker vissersvloot dreigt flink te krimpen door de hoge olieprijzen. Al langer zit het tegen voor de vissers: sinds het pulsvissen door Brussel is verboden, moesten vele vissers weer terug schakelen naar de boomkorvisserij. Deze methode is minder zuinig omdat het veel meer olie kost.
Door de oorlog in Oekraïne zijn de olieprijzen de lucht in geschoten, waardoor veel vissers het niet meer op kunnen brengen. Compensatie van de overheid blijft uit. Visser Jan de Boer heeft besloten om ermee te stoppen.
Al langer zat het tegen door onder meer de Brexit en regelgeving, vertelt hij in het EO-programma Crux. De hoge dieselprijs geeft nu de nekslag. “Alles zat tegen en dat heeft ons genoopt om te stoppen met ons bedrijf. We droegen er meer geld achteraan, dan dat we eraan verdienden.”
Hoge prijzen
Hij vindt het erg wrang dat er vooralsnog geen compensatie voor de vissers komt vanuit het kabinet. Brussel heeft geld beschikbaar gesteld, maar Nederland sluit het gebruik van fossiele brandstoffen hier van uit. De Boer ziet geen andere optie dan zijn schip van de hand te doen. Hij heeft zich ingeschreven voor de saneringsregeling, wat inhoudt dat hij het schip met al zijn rechten en vergunningen verkoopt aan de overheid. “Je schip gaat dan naar een sloopbedrijf en dan is gewoon alles weg. Het houdt helemaal op te bestaan.”
Er zijn nog zo’n 40 boomkorschepen op Urk, vertelt hij. “Daar gaan er echt wel 20 van stoppen, waarvan sommige nog spiksplinternieuw zijn. Dus dat wordt een hele kaalslag. Dat is wel wrang, want dit type visserij heeft Urk groot gemaakt. Dat is het wonder van Urk geweest. Wat Urk groot heeft gemaakt, wordt nu eigenlijk afgeserveerd.”
Gebeden
Dat hij visserman zou worden, stond al vroeg vast. “Als je 16 was, kon je in de vis werken of je werd visserman. Meer was er eigenlijk niet op Urk. Mijn vader had een schip, dus ik ging gewoon mee op zee.”
Net als veel van zijn dorpsgenoten is hij gelovig. “Ik heb vaak gebeden naar God of hij de harten wilde omkeren in Brussel en in Den Haag. Dat ze eens wat meer naar vissers gingen omzien. Dat is niet verhoord. Maar kwaad naar God ben ik niet.”
Wel heeft hij er soms moeite mee als er in de kerk wordt gebeden voor de overheid. “Ik heb weleens tegen onze dominee gezegd: je moet niet zo vaak bidden voor de overheid. Ik dacht: die kan wel lekker voor ze bidden, maar ze hebben ons wel kapot gemaakt. Dus dat wringt dan weleens.”
Hoop
In de uitzending is te zien hoe hij afreist naar Den Haag om de situatie van vissers onder de aandacht te brengen. “We hebben wel vaker een petitie aangeboden, maar het gaat langzaam in een politiek spel. Maar we moeten gewoon ons verhaal blijven vertellen. Dat is onze enige hoop die we nog hebben.”
De hoop dat God hem hoort en helpt, is er altijd, zegt hij. “Het is nu nog even kijken in een iets donkers, maar met twee jaar kunnen we gewoon wel weer het licht aan de horizon hebben. En daar geloven we in en daar hopen we ook op.”
De uitzending van Crux is zaterdag 5 november om 19:15 uur te zien op NPO2. Na afloop is de aflevering terug te zien op NPO Start.